Deel 2

Deel 2

We boeken een ticket naar Ilha grande. Het jungleeiland twee uur van Rio. De organisatie die het vervoer regelt heet Easytransfer. Uiteindelijk bleek het Toch Not So Easy transfer te zijn. We reden door Rio met een oud busje en toen we al met 9 personen op 7 plekken zaten kwamen dr nog eens twee bij. Na een uur waren we de stad uit en opweg naar de haven. Bij de haven aangekomen bleek de boot al weg te zijn. Het stormde en regende inmiddels en we moesten door naar een andere haven. Probleem alleen dat de chauffeur niet precies wist waar het was. Na tien telefoontjes en er voorbij te zijn gereden rechtsomkeerd en even later waren we bij een soort van haventje. Een vrolijke dame stond ons op te wachten en begeleidde ons naar een piepklein bootje dat er niet solide uitzag. Ook regende het hard en moesten we 2 uur op die boot in de regen gaan zitten. Niemand die het zag zitten dus werd het geweigerd. De vrolijke dame veranderde in een huilend meisje. Ondertussen had ze wel een speedboot geregeld. Toch met zn allen ingestapt. Na 15 minuten stuiteren op het water begaf de motor het, een meisje van 6 moest overgeven en een volwassen Engelsman zat ineengedoken en bevend van angst achterin. Albert en Ik waren net zoals alle dagen in Rio in een goeie bui en hielden de moet erin. Een toevallig passeerende brandweerman hielp ons verder en trok ons in slakkentempo verder door de regen. Even later kwam een andere speedboot ons redden. Gekke manoevres midden op het water om onszelf en alle bagage over te schepen. We kwamen doorweekt aan tegen schemering. Ruige jungle en verschillende vogels, een lang wit strand torqoise water en een gratis caipirinha was onze beloning. Albert heeft zijn enige vest, wat doorweekt bleek en ongelooflijk stonk moeten wegooien.

Dezelfde avond hebben we een van de beste avonden zover gehad. Met drie anderen uit het hostel zijn we naar een lokaal restaurant geweest. We bleken de enige gasten zijn en eisten zo op vriendelijke wijze de plek op. Een stereo ging hard aan Albert, Eric (fr), Amandine (fr), Nathalie (Nl) en ik dansten op de beste Braziliaanse muziek. Ap en ik zo melig als ik weet niet wat en Eric de grappigste Fransman ooit kon ons niveau net bijbenen. Na een uur kregen we echt het lekkerste eten van de vakantie: een grote zwarte pot vol met vis en banaan, gegrilde groenten en de beste mix van kruiden geserveerd met rijst, zwarte bonen, farrofa en salade. De sfeer op het eiland is zo relaxt en we waren onze heenreis diezelfde avond nog vergeten.

De volgende dag hebben we twee uur door de jungle gelopen, prachtig uitzicht vanaf de top! Vanaf het strand aan de andere kant van het eiland weer met de boot terug. Savonds een bbq in het hostel. Op een of andere manier kent iedereen ons al na 1 dag. De bbq is onbeschrijfelijk. Ik word opgevrolijkd door livemuziek die voor mij bekende raziliaanse nummers speelt. We maken het laat en ontmoeten leuke mensen. De volgende dag verslapen we ons. We worden wakker met het geluid want de golven en zijn te laat voor de boot naar het mooiste strand van het eiland. Die dag rustig aangedaan. Precies zoals het hoort op een eiland. Savonds weer een feeste bij het hostel van de buren. Albert eindigd als Dj nadat hij paar in de fik staande drankjes met een rietje naar binnen heeft gewerkt. Eric en ik trekken de rest mee op de dansvloer. Een onvergetelijke avond. De laatste dag gaan we naar Lopes Mendes een strand met het fijnste zand dat we ooit gezien hebben. Onderweg komen we kleine aapjes tegen. Ik pak nog paar mooie golven op een grote surfplank. Met een net niet verbrand gezicht gaan we weer terug voor onze laatste avond op het eiland.

Vandaag zijn we met een aanzienlijk grotere boot terug gekomen aan vaste wal. We zitten nu in een 8 uur durende busrit naar São Paolo. We hebben honger gaan zo uit eten. Een club opzoeken en het beruchte nachtleven hier beleven. Morgen vliegen we naar Buenos Aires. Een stad waar we ons, als we de verhalen mogen geloven, net zo gaan vermaken als afgelopen week!

Hasta Luego